کد مطلب:109135 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:90
[صفحه 117] خطبه الذكر به راستی خداوند پاك و بزرگ قرار داد یاد خود را روشنگری برای دلها می شنوی به آن پس از سنگینی و می بینی به آن پس از كوری و رام می گردی به آن پس از ستیزگی همواره برای خدا بزرگ است نعمتهای او در پاره ای از زمان بعد از زمان دیگر در زمانهای فاصله دادن پیامبران بندگانی است راز گوید با ایشان در اندیشه آنان و سخن گوید با ایشان در باطن عقلهای ایشان پس افروختند چراغ را به روشنی بیداری در چشمها و گوشها و دلها یادآوری می نمایند روزهای خدا را و می ترسانند از مقام خدا مانند راهنمایانند در بیابانها هر كس بگیرد وسط راه را می ستایند به سوی او راهش را و مژده می دهند او را به رستگاری و هر كس فراگرفت جانب راست و چپ را نكوهش می كنند او را از رفتن این راه و می ترسانند او را از هلاكت و بودند این چنین چراغهای این تاریكیها و راهنمایان این شبهات و برای ذكر هرآینه اهل است فراگرفته اند آن را از دنیا عوض مشغول نساخت آنها را بازرگانی و نه خرید و فروش از آن می گذرانند به آن روزهای زندگانی را و بانگ می زنید با بازدارنده گان از حرامهای خدا در گوشهای بی خبران و امر می كنند به عدالت و فرمان می برند از آن و نهی می كنند ا ز ناشایست و بازمی ایستند از آن گویا پایان داده اند دنیا را به سوی آخرت و آنان در آخرتند و دیده اند به چشم آنچه را از پس آن است گویا دانسته اند پنهانیهای اهل برزخ را در درازی ایستادن در آنجا و ثابت نموده قیامت بر آنان وعده های خود را و برداشتند پرده این را برای اهل دنیا به طوریكه گویا آنها می بینند آنچه را كه نمی بینند مردم و می شنوند آنچه را كه نمی شنوند اگر مجسم سازی آنها را برای عقل خودت در مقامهای پسندیده ایشان و مجلسهای حاضر شده (در آن ملائكه) در حالیكه باز كرده اند دفترهای كارهای آنها را و آماده شده اند برای حساب كردن نفسهای خودشان بر هر كار كوچك و بزرگ كه مامور شده اند به آن و كوتاهی كرده اند از آن یا نهی شده اند از آن و تقصیر كرده اند در آن و برداشته اند گرانی گناهان خود را بر پشتهایشان و ضعیف شدند از برداشتن آن پس گلوگیرانه گریه كردند گریه كردنی و به همدیگر جواب دادند با گریه سخت ناله و فریاد برمی آورند به سوی پروردگارشان از مقام پشیمانی و اقرار كردن بر تقصیر هرآینه بینی ایشان را نشانه های رهنمائی و چراغهای تاریكی به تحقیق گردآمده دورشان فرشتگان و فرودآمده بر ایشان آرامش و گشوده شده بر آنان درهای آسم ان و مهیا شده برای آنان نشیمنگاههای كرامتها در مقامی كه آگاه شده خداوند بر آنها در آن پس خوشنود شد از سعی آنها و پسندید مقام آنها را و استشمام و بو می كنند با خواندن او راحتی درگذشتن را ایشان گروگان نیارمندانید به سوی احسان او و اسیران خوار آیند برای بزرگی او زخمدار كرده طولانی بودن اندوه دلهای ایشان را و درازی گریه چشمهای ایشان را برای هر در رغبتی به سوی خدا از آنها دست كوبنده ایست سئوال می كنند از كسی كه تنگ نمی شود نزد او فراخیها و ناامید نمی شود از او رغبت كنندگان پس در پای حساب قرار ده نفس خود را برای نفس خودت زیرا غیر آن از نفسها برای آن حساب كننده است جز تو
صفحه 117.